زنی که مچ همه مردها را خواباند
ریاست دوباره زهرا اینچهدرگاهی بر فدراسیون ژیمناستیک ایران، با وجود عدم تمایل دستگاه ورزش به وقوع پیوست، نشاندهنده قدرتنمایی روسای فدراسیونها با تکیه بر فشار تشکیلات جهانی و اساسنامه مستقل آنهاست. این اتفاق نفوذ دولت در مجامع داخلی را به چالش میکشد و نمونهای بارز از استقلال فدراسیونهاست.
پیروزی پس از کشمکش حقوقی
اینچهدرگاهی، رئیس سابق فدراسیون ژیمناستیک، پس از نزدیک به دو سال کشمکش حقوقی بر سر ریاست این رشته، با کسب ۶۰ رای از مجموع ۶۶ رای ماخوذه برای چهار سال، دوباره به ریاست فدراسیون ژیمناستیک ایران بازگشت. این در حالی است که شش رای باطله نیز در صندوق اخذ آرا وجود داشت. کشمکشهای حقوقی ناشی از گافهای مدیریتی ثبت نام بازی انفجار پولادگر و سجادی، مدیران ارشد سابق وزارت ورزش، بود که در نهایت با انصراف دو رقیب اصلی، عابد حقدادی و حبیب نوظهوری، به نفع اینچهدرگاهی خاتمه یافت.
انصراف پیامکی رقیب
یکی از حواشی مهم این انتخابات، انصراف پیامکی عابد حقدادی بود. ریاست مجمع را اسبقیان بر عهده داشت و ناظر فدراسیون جهانی نیز بر آن نظارت میکرد. به دلیل عدم طرح کنارهگیری رسمی، ابتدا تردید بود که نام حقدادی از میان کاندیداها حذف شود یا بماند. سرانجام پیامکی که حقدادی به موبایل اسبقیان فرستاد، باعث شد تا او نیز از فهرست کنار گذاشته شده و تنها اینچهدرگاهی در لیست باقی بماند.
حضور نمایندگان فدراسیون جهانی
به دلیل حساسیت این انتخابات، «جروما دیوگو» و «آندرا فرانسیس» دو نماینده فدراسیون جهانی ژیمناستیک در مجمع حضور داشتند. در دقایق ابتدایی مجمع، خبرنگاران اجازه ورود به سالن را نداشتند، اما با آغاز صحبتهای فرانسیس، نماینده فدراسیون جهانی ژیمناستیک، اجازه ورود به آنها داده شد.
چالشهای دستگاه ورزش
ریاست دوباره اینچهدرگاهی، نمونهای از چالشهای پیش روی نفوذ دولت در مجامع ورزشی است. فدراسیونها، بهعنوان نهادهای عمومی غیردولتی، بدون بودجه و کمک دولت به مشکلات عدیده مالی برخورد میکنند؛ اما هنگام انتخابات، تبعیت لازم از قوانین وزارتخانه را ندارند. این موضوع چالشی بزرگ برای وزارت ورزش و جوانان است که باید کیومرث هاشمی، رئیس این وزارتخانه، به آن فکر کند.
مقابله با نهادهای قانونی کشور
مدل بازگشت اینچهدرگاهی به راس قدرت در رشته ژیمناستیک و تقابل او با نهادهای قانونی کشور بر سر احقاق حق و اثبات حرف خود، کمتر با این صراحت در ورزش ایران مشاهده شده است. حتی چهرههای پرنفوذی مانند محمدرضا داورزنی پس از دو دهه سیطره بر والیبال ایران، در برابر خواست وزیر ورزش ایستادگی نکردند و ریاست را به فرد دیگری سپردند. اما اینچهدرگاهی با پشتوانه حمایت نهاد جهانی، به تنهایی مقابل کاندیداهای مرد و مدیران بالادستی ایستادگی کرد و ریاست را پس گرفت.
نتیجهگیری
ریاست دوباره زهرا اینچهدرگاهی در فدراسیون ژیمناستیک نشان از توانمندی و پافشاری او بر حقانیت خود دارد. این انتخابات با همه حواشی و چالشهایش، نمایانگر قدرت واقعی فدراسیونها و تاثیر تشکیلات جهانی بر روندهای داخلی ورزش ایران است. حال باید دید که آیا این روند به الگویی برای دیگر فدراسیونها تبدیل خواهد شد یا خیر.